Natuurbeleid

Ons land is omgeven en doorsneden met sloten met rietkragen. Rietkragen zijn een verdwijnend fenomeen op het moderne platteland. ‘Het waterschap eist in de winter een schone sloot op de perceelsgrens. Wij hebben daar met de buren ontheffing voor gevraagd en gekregen. Nu is riet toegestaan zolang alle gebruikers van die sloot dat goed vinden en het de afwatering niet belemmert. Wij maaien één van beide oevers en laten het riet aan de overkant twee jaar lang ongemoeid. Als je in het voorjaar en in de zomer langs de sloten loopt zul je de rietzanger kunnen horen. Die nestelt in oud, vergeeld riet en komt minder voor dan de kleine karekiet die zelfs soms om de vijftig meter in het riet huist. Deze herken je doordat ze vasthoudend hun eigen naam krassen. ‘s Ochtends en ’s avonds kun je bij de rietsloot een metalig ‘ting’ horen en met een beetje geluk fladdert en deint er een vogeltje met kobaltblauwe boezem mee naar boven, het blauwborstje.

Dat je dankzij wat oud riet in je sloot die prachtige rietzangers aan je kleinkinderen kunt laten zien, dat is toch onbetaalbaar’